نکات جالب در مورد تاریخچه هات داگ
پیچیده شده در بیکن، آغشته از پنیر، غوطه‌‌‌‌‌‌‌‌‌ور در سس کچاپ یا فلفل قرمز؛ چاشنی هر چیزی می‌تواند باشد، اما هاتداگ را دقیقاً می‌توان در ایالات متحده پیدا کرد. باوجود آنکه بیشتر مردم ممکن است که ندانند چه چیزی در آن وجود دارد، اما مطمئناً بخش مطلوبی از غذای ملی ایالات متحده است. با این حال افرادی که از تاریخچه هاتداگ اطلاع دارند می‌دانند که این میان‌وعده به هیچ عنوان بومی ایالات متحده نیست، زیرا ریشه‌ی این غذای اصلی به قرن‌ها قبل از شروع دریانوردی اکتشافی کریستف کلمب برمی‌گردد. اما هاتداگ چگونه بوجود آمد؟ نام هاتداگ از کجا آمده است؟
پس چه کسی هاتداگ را اختراع کرد؟
سوسیس یکی از قدیمی‌ترین اشکال غذای فرآوری شده است که در ادیسه هومر در قرن نهم قبل از میلاد به آن اشاره شده است.
اجازه بدهید با سوسیس کبابی شروع کنیم. خاستگاه آن می‌تواند 700 سال قبل از میلاد، با پیدایش آن در ادیسه هومر باشد. اما برخی از مورخان معتقدند که اولین سوسیس تا قرن اول پس از میلاد ساخته نشده است. در افسانه‌ها نقل شده است که گایوس، آشپز امپراطور نرون، چاقویی را در بدن خوک کباب شده‌ای که کامل تمیز نشده بود، فرو می‌کند، و همین کار باعث شد تا روده‌های خالی و باد کرده‌ی آن بیرون بریزد. او پس از این کشف هیجان‌زده فریاد زد و تلاش کرد تا لوله جداری مانند را با گوشتِ کوبیده شده و ادویه پر کند. به هر حال امروزه فرانکفورت و وین هر دو مدعی خلق این ماده‌ی پرمصرف در عصر معاصر هستند. اما هاتداگ چگونه از آلمان به آمریکا رسید؟
همیشه پای یک مهاجر مطرح است
بسیاری از مهاجران آلمانی در دهه 1800 به دنیای جدید (آمریکا) آمدند و سنت‌های آشپزی خود را با خود آوردند. باور بر این است که اولین هاتداگ، که «سوسیس داکسند» نامیده می‌شد، توسط مهاجری آلمانی در نیویورک در دهه 1860 فروخته شد. حدود سال 1870 مهاجری آلمانی به نام چارلز فلتمن اولین دکه‌ی هاتداگ فروشی خود را در جزیره کنی افتتاح کرد. او در همان سال بیش از 3600 سوسیس فرانکفورتر را که لای نان پیچیده شده بود، فروخت.
هات داگ چه طور به داخل نان راه پیدا کرد
در سال 1880 یک فروشنده سوسیس در سنت لوئیس به مشتریان خود دستکش‌های سفیدی می‌داد تا بتوانند به کمک آن سوسیس‌های داغ خود را نگه دارند، زمانی که دستکش‌ها تمام شدند به جای آن سوسیس‌ها را داخل نان سفید می‌گذاشت تا نگهداری آن آسان باشد. هاتداگ در سال 1893 غذای محبوب پارک بیسبال بود.
برخی معتقدند که این محبوبیت به خاطر کریس وون در آهه، مالک تولیدی جوراب ساق بلند براون و بار محلی در سنت لوئیس، است که هاتداگ را در کنار آب جو به مشتریان معرفی می‌کرد؛ دیگران بر این باورند که این محبوبیت به خاطر هری استیونز بود که صاحب امتیاز استادیوم بیسبال نیویورک بود و باعث شد تا هاتداگ در بازی‌های ورزشی بسیار محبوب شود.
همانطور که هاتداگ راه خود را از شرق به غرب پیدا می‌کرد، در فرهنگ آمریکایی نیز رایج شد؛ در پیک نیک‌های خانوادگی و جشن‌های چهارم جولای از آن استفاده می‌کردند، حتی در سال 1939 به فهرست غذا کاخ سفید نیز اضافه شد.
سال 1893 سالی مهم در تاریخ هاتداگ بود.
نمایشگاه کلمبیا در آن سال در شیکاگو بسیار شلوغ بود و بازدیدکنندگان بسیاری به آنجا مراجعه می‌کردند، مراجعه‌کنندگانی که حجم بسیار زیادی از سوسیس‌های تهیه‌شده توسط فروشندگان را مصرف کردند. مردم این غذا را که خوردن‌اش آسان، راحت و ارزان قیمت بود، دوست داشتند.
بروس کریگ، تاریخ‌دان هاگ‌داگ و استاد بازنشسته دانشگاه روزولت می‌گوید، آلمانی‌ها همیشه سوسیس داکسند را با نان می‌خورند. از آنجا که فرهنگ سوسیس، آلمانی است، احتمالاً روشی که امروز با آن سوسیس هاتداگ را می‌شناسیم، آلمانی‌ها معرفی کرده‌اند. همچنین در سال 1893 سوسیس به غذای معیار پارک‌های بیسبال تبدیل شد.
اصطلاح «هاگ‌داگ» چگونه بوجود آمد.
داستان دیگری که مورخان هاتداگ را به شدت عصبانی می‌کند درباره‌ی نحوه‌ی بوجود آمدن اصطلاح «هاتداگ» است. برخی می‌گویند که این کلمه در سال 1901 در یک روز سرد در ماه آوریل در میدان پولو نیویورک ابداع شد. فروشندگان هات‌داگ‌ها را درون مخازن قابل حمل آب گرم حمل می‌کردند و فریاد می‌زدند: «سوسیس‌های ما داغ هستند! بشتابید و سوسیس‌های داکسند خود را وقتی که داغ هستند، بخرید!». یک کاریکاتوریست ورزشی روزنامه نیویورک به نام تاد دورگان این صحنه را مشاهده کرد و کاریکاتوری از آن کشید.
از آنجا که دیکته کلمه داکسند را نمی‌دانست، به سادگی نوشت «هاتداگ»! گفته می‌شود که این کاریکاتور برخاسته از شور و هیجانی درونی بوده است و بنابراین ابداع‌کننده اصطلاح «هاتداگ» بود. اگرچه با وجود آثار بیشمار دورگان و شهرت او، مورخان نتوانستند این کاریکاتور را پیدا کنند.
کریگ و سایر مورخان غذا به مجلات آشپزی‌ای اشاره می‌کنند که کلمه «هاتداگ» در دهه 1890 در آنها ظاهر شد. این اصطلاح می‌تواند در پاییز سال 1894 در دانشگاه ییل زمانی که هات‌داگ‌ها در واگن‌های مخصوص سگ در خوابگاه‌ها فروخته می‌شد، بوجود آمده باشد. اسم هاتداگ توضیحی کنایه‌آمیز در مورد منشاء گوشت بود.
اشاره به سوسیس‌های داکسند و در نهایت هاتداگ را می‌توان در مهاجران آلمانی در دهه 1800 ریشه‌یابی کرد. این مهاجران نه تنها با خود سوسیس به آمریکا آوردند بلکه سگ‌های نژاد داکسند را نیز همراه خود آوردند. احتمالاً اسم هاگ‌داگ یک شوخی در مورد سگ‌های کوچک، دراز و لاغر آلمانی بود. در واقع، حتی خود آلمانی‌ها هم سوسیس فرانکفورتر یا داکسند را «سگ کوچولو» می‌نامیدند، بنابراین کلمه «سگ» را به ترکیب محبوب خود ارتباط دادند.
منشاء و مبداء کلمه «هاتداگ» به اندازه‌ی وجود داشتن بشقاب پرنده بحث‌برانگیز است. داستان‌های متناقص فراوانی وجود دارد و همه مدعی مالکیت نام جالب توجه این غذای محبوب آمریکایی هستند.
هاتداگ در اروپا
با گذر زمان اروپایی‌ها از سوسیس در سبک آشپزی خود، به خصوص در سراسر آلمان، استقبال کردند. آلمانی‌ها صدها نوع سوسیس اختراع کردند تا در کنار کلم ترش و آب‌جو بخورند. در حال حاضر دو شهر مختلف اروپایی ادعا می‌کنند که زادگاه هاتداگ هستند: فرانکفورت در آلمان و وین در اتریش. فرانکفورت با اشاره به نام سوسیس فرانکفورتر به عنوان دلیلی بر ریشه داشتن هاتداگ در این شهر ادعا می‌کند که هاتداگ در سال 1487 در آنجا اختراع شده است. در واقع فرانکفورت در سال 1987 جشن بزرگی به افتخار پانصدمین سالگرد هاتداگ برگزار کرد.
با این‌حال شهر وین به جای تاریخ‌گذاری هاتداگ به پنج سال قبل از دریانوردی کلمب در اقیانوس آبی، ادعا می‌کند که هاتداگ در آنجا در اواخر قرن نوزدهم رواج پیدا کرد. به گفته‌ی وین، امیل رایشل و سَم لادانی (با ملیت اتریشی-مجارستانی) زمانی که هاتداگ را اختراع می‌کردند در وین زندگی می‌کردند. این زوج تصمیم گرفتند تا در سال 1893 اختراع خود را در نمایشگاه جهانی شیکاگو به فروش برسانند. حتی اگر رایشل و سم اولین کسانی نبودند که هاتداگ را اختراع کردند، اما به احتمال زیاد اولین کسانی بودند که هاتداگ به سبک شیکاگو را اختراع کردند؛ چاشنی این نوع هاگ‌داگ نوعی ترشی سبز روشن، ترشی شوید، برش‌های گوجه‌فرنگی، و ترشی فلفل و کرفس است.
هنگام جستجو درباه‌ی تاریخچه هاتداگ نام‌های زیادی پیدا می‌شوند و تقریباً هر شخصی که پیشینه‌ای در صنعت غذا و غذاخوری دارد دوست دارد تا هاتداگ را به نام خود ثبت کند.
