ماهی سالمون پرورشی با وحشی چه فرقی دارد؟

ماهی سالمون پرورشی (Farmed Salmon) و ماهی سالمون وحشی (Wild Salmon) علاوه بر ظاهر مشابه، تفاوت‌های مهمی در تغذیه، محیط رشد و کیفیت گوشت‌شان دارند:

محیط زیست و شرایط رشد
- سالمون پرورشی در قفس‌ها یا استخرهای بزرگ دریایی و آب شیرین رشد می‌کند؛ جایی که نگهداری غذای یکنواخت و کنترل پارامترهایی مثل دما و اکسیژن آسان‌تر است.
- سالمون وحشی یا همان رودخانه‌ای از نقطه تخم‌ریزی تا بالغ‌شدن مسیر طولانی در آب شیرین و دریا را طی می‌کند و به طبیعت میدان کامل برای تغذیه و مهاجرت داده می‌شود.
تغذیه و ترکیب غذایی
- در پرورش، غذای ماهی (پلت) استانداردشده، شامل پروتئین‌های گیاهی و دریایی، روغن و افزودنی‌هایی برای رشد سریع و رنگ‌دهی گوشت است.
- سالمون وحشی از موجودات زنده‌ی طبیعی مثل جلبک‌ها، میگو، ماهیان ریز و زئوپلانکتون تغذیه می‌کند که اسیدهای چرب و آنتی‌اکسیدان‌های متنوع‌تری در گوشت آن باقی می‌گذارد.
رنگ، بافت و چربی
- گوشت سالمون پرورشی معمولاً چرب‌تر و روشن‌تر (نارنجی کم‌رنگ) است؛ چون برای افزایش چربی و بهبود طعم، روغن‌های مخصوص به خوراک اضافه می‌کنند.
- گوشت سالمون وحشی سفت‌تر، کم‌چرب‌تر و رنگ‌ آن طبیعی‌تر (قرمز تا نارنجی پررنگ) است. بافتش فیبری‌تر بوده و هنگام پخت برش‌ها استحکام بیشتری دارند.
ارزش غذایی و سلامت
- درصد امگا۳ در سالمون وحشی معمولاً بالاتر و نسبت امگا۳ به امگا۶ بهینه‌تر است.
- در پرورش از آنتی‌بیوتیک و واکسن استفاده می‌شود تا بیماری‌ها کنترل شود؛ با این حال، با قوانین سخت‌گیرانه، میزان باقیمانده داروها در محصول نهایی معمولاً زیر حد مجاز است.
- سالمون وحشی در معرض آلاینده‌های محیطی (مانند جیوه) کمتر قرار می‌گیرد، اما جمعیت محدود آن به دلیل تغییر اقلیم و صید بیش از حد به‌سرعت کاهش یافته است.

آیا ماهی سالمون رودخانه‌ای پیدا می‌شود؟

در ایران، به‌دلیل جغرافیا و تغییرات دمایی، دستیابی به سالمون وحشی به‌صورت تازه تقریباً ناممکن است. بیشتر سالمون‌های موجود در بازار از نژاد آتلانتیک پرورشی هستند. در کشورهای دارای سواحل سردسیر (کانادا، اسکاندیناوی، شیلی) ماهی وحشی فصل صید مشخصی دارد (معمولاً اواخر تابستان تا اوایل پاییز) و در آن زمان می‌توانید سالمون رودخانه‌ای را تازه تهیه کنید. در نروژ ماهی سالمون وحشی در خطر انقراض قرار دارد و برنامه‌های متعدد حفاظتی برای جلوگیری از انقراض آن انجام می‌شود. در ایران اما عمدتاً باید به سالمون پرورشی نروژی یا شیلیایی اکتفا کرد. تهران پروتئین گیشا ماهی سالمون نروژی را به صورت دودی و فیله منجمد وارداتی موجود دارد.